Celebrans
To nazwa funkcji głównego sprawującego liturgię, najczęściej kapłana albo biskupa (w rzadkich przypadkach diakona). Celebrans w liturgii działa w zastępstwie Chrystusa. Czasem celebransowi towarzyszą inni księża - nazywamy ich koncelebransami.
W szczególnych sytuacjach także osoba świecka może przewodniczyć liturgii (np. nie uroczysty chrzest w naglącym przypadku). Celebrans jest szczególnym uczestnikiem zgromadzenia liturgicznego, ponieważ w imieniu swoim i wszystkich obecnych sprawuje liturgię wypełniając słowa Chrystusa:
"To czyńcie na moją pamiątkę" (Łk 22, 19).
Ceremoniarz
To osoba koordynująca przebieg liturgii, można go porównać do reżysera albo do suflera, który czuwa nad właściwą grą aktorów. Powinien bardzo dobrze znać główne punkty liturgii i tak harmonizować działania wszystkich jej uczestników (lud wierny, chór, służbę liturgiczną), aby stały się znakami obecności Bożej. Dobrze wypełniana posługa ceremoniarza pozwala odczuć jednoczący charakter liturgii. Funkcja ceremoniarza jest nowa, ustanowił ją dopiero Sobór Watykański II.
Diakon
To duchowny, który ukończył seminarium i przyjął święcenia diakonatu. Sobór Watykański II przywrócił funkcję diakona stałego - uprzednio była to funkcja czasowa, sprawowana przez kandydata do kapłaństwa. Diakon szczególnie powinien służyć zgromadzeniu liturgicznemu: pomagać celebransowi, głosić homilie, czytać Ewangelię, rozdawać komunię. Strój diakona to alba przepasana cingulum
i dalmatyka.
Kantor
Wykonuje i intonuje śpiew podczas liturgii (z wyjątkiem psalmu responsoryjnego). Czasem śpiewa partie solowe albo przed liturgią uczy wiernych śpiewu.
Komentator
Osoba (najczęściej świecka), której zadaniem jest wyjaśniać znaczenie i symbolikę obrzędów liturgicznych odpowiednimi komentarzami. Komentator wyznaczany jest przed liturgią, a podczas liturgii odczytuje przygotowane wcześniej teksty.
Zakrystianin (kościelny)
Osoba (zazwyczaj świecka) odpowiedzialna za przedmioty liturgiczne (naczynia, szaty, księgi). Kościelny zajmuje się także sprawami porządkowymi: nagłośnieniem, ustawianiem ksiąg, czyszczeniem naczyń liturgicznych, otwieraniem i zamykaniem kościoła.
Lektor
Jego najważniejszym zadaniem jest czytanie tekstów (z wyjątkiem Ewangelii) podczas liturgii. Często wykonuje też psalmy (kiedy nie ma psalmisty), czyta intencje modlitwy powszechnej, w czasie procesji niesie lekcjonarz albo ewangeliarz. Lektor powinien się starać pogłębić swoje rozumienie Biblii i pracować nad dobrą wymową. Strój liturgiczny lektora to alba przepasana cingulum (komentarz: na szczęście nie w naszej parafii :] )
Ministrant
Osoba, która po odpowiednim przygotowaniu może bliżej niż pozostali wierni uczestniczyć w liturgii. Ministranci przy ołtarzu reprezentują całe zgromadzenie liturgiczne. Strój ministranta to komża, sutanka i kołnierz (w kolorach danego okresu liturgicznego), a w niektórych parafiach - alba. Ministranci pełnią różne funkcje w liturgii - od nazwy pełnionych funkcji pochodzą nazwy ministranckich stopni. Łacińskie "ministrare" oznacza "służyć, pomagać". Ministrant to ten, który służy Bogu i pomaga w sprawowaniu obrzędów.
Prezbiter
Inaczej kapłan, ksiądz. To osoba duchowna, która przyjęła święcenia prezbiteratu (kapłańskie), a wcześniej - diakonatu. Taka osoba może odprawiać Eucharystię
i udzielać sakramentów. Prezbiterów obowiązuje celibat, czyli nie wolno im wiązać się z kobietą i zakładać rodziny, ponieważ przyjmując święcenia zdecydowali się poświęcić służbie Bogu. Strój prezbitera podczas liturgii to humerał, alba i cingulum oraz stuła
i ornat.
Psalmista
Osoba, która wykonuje psalm responsoryjny (między czytaniami) podczas Eucharystii. Psałterzysta powinien przed mszą kilkakrotnie przećwiczyć wykonanie psalmu, aby przekaz Słowa Bożego był dla wszystkich zrozumiały i piękny. Psalmista może też pełnić funkcję kantora. Jego strój to alba przepasana cingulum.
Szafarz nadzwyczajny
Zwany też akolitą, to osoba świecka, która po odpowiednim przygotowaniu może udzielać niektórych sakramentów, a szczególnie rozdawać komunię podczas mszy świętej. Funkcja ta została ustanowiona dopiero przez Sobór Watykański II. Dzięki ustanowieniu tej funkcji osoby świeckie mogą się głębiej zaangażować w liturgię. Szafarz przygotowuje kielich i patenę na ołtarzu, a po komunii dokonuje puryfikacji
i odnosi naczynia na stolik. Jeśli w danej parafii jest akolita, to on (a nie ministrant) powinien przenosić kielich.
Wierni
Wszyscy uczestniczący w liturgii. Ważne jest, by była to wspólnota ludzi razem uczestniczących w zbawczej ofierze Chrystusa, a nie tłum widzów oglądających spektakl. Dlatego Sobór Watykański II ustanowił szereg rozmaitych funkcji, które umożliwiają osobom świeckim zaangażowanie w liturgię. Jednak nawet jeśli ktoś
nie pełni w liturgii żadnej wyróżnionej funkcji, jest powołany - przez sakrament chrztu - do czynnego w niej uczestnictwa (czyli modlitwy, śpiewu, wykonywania gestów
i przyjmowania postaw). Wszyscy ochrzczeni są bowiem członkami "ludu kapłańskiego", co oznacza, że każdy człowiek ma swój udział w kapłaństwie Chrystusa.